HYMN WSH „347”:
Sprzysiężeni budząc się świtem
Otwierają szeroko oczy
By nie przestać chociaż przez chwilę
Nieść innym płomień miłości
Nic co złe nie skruszy ich w walce
Bo przyrzekli służyć wytrwale
Bogu, ludziom i Ojczyźnie
Więc ruszają w drogę przez życie
Mija dzień, koło się toczy
Marzeniami kładą się cienie
I odradza się każdej nocy
I odradza się każdej nocy
Sprzysiężenie Wiecznego Płomienia
Sprzysiężeni – przyjazne dłonie
Plotą węzeł nad ogniem watry
I wpatrzeni w gasnący płomień
Nucą pieśni pachnące wiatrem
Nie rozplotą ni burze, ni waśnie
Tego, co złączone przez ogień
Ogień wokół – wciąż jaśniej, jaśniej
Płomień nasze serca rozpalił
A gdy wiatr sprzysiężonym w oczy zawieje
Bliski cel z oczu zniknie zupełnie
Przyrzeczenie wyznacza kierunek
Przyrzeczenie sił dodaje wszystkim
Dziesięć praw wskazuje co masz czynić
już przez całe swoje ziemskie życie
DEWIZA WSH „347”: Kto chce rozpalać innych, sam musi płonąć.
SYMBOLIKA GODŁA WSH „347”:
Lilijka – harcerka/harcerz dążący do czystości i doskonałości
Płonąca lilijka – gorliwość, zapał, pasja, zaangażowanie się całym sobą
Trzy płomienie – trzy cnoty
- czerwony – wiara
- pomarańczowy – nadzieja
- żółty – miłość
Biały okrąg
- symbol doskonałości, do której dążą harcerze i harcerki
- symbol braterskiego kręgu, w którym wszyscy są równi
- oznaka ogromnej woli tworzenia kręgu, z którego promieniować będzie prawość: myśli, słów i czynów
